به نام خدایی که از همه با مرام تره
بــا یــکی از رفیــقام کار واجـــب داشتــم زنگ زدم گــوشیش خــاموش بود مجــبور شــدم خــونَشــونُ بگیـــرم!
نظرات شما عزیزان:
خــواهرش گــوشی رو وَر داشـــت ... (داشتـــم تو ذهنـــم میگفتــم اسمــه 2تاخــواهراش چـــی بود؟ سـاناز و ســارا )
اومــدم بگـــم : ((ســاناز خــانوم سعیـــدجان هســـت ؟؟؟)) گفتـــم ســاناز خــانوم ســاراجــان هســـت ؟؟؟ مـــن امیـــرم!!
خــواهرش : امیـــرخان مــن ســارام بفـــرمایید خــودَمم!
مــن : ((یــا حضـــرت ٍ عبــاس)) داشتـــم میتـــرکیدم از خنـــده!! به زور با هــر بدبختی گفتـــم : ببخشیــــد .. واقعــاً شـــرمنده اشتبــاه شد سعیـــد هس؟
خــواهرش : نه خیـــالتون راحــت آقا امیــــر ... سعیــد خونه نیــس حــرفتونُ بزنیـــد راحــت باشیــد ^_^
مـــن د ٍ آخـــه چــه حرفی ؟؟؟؟ مَـــن نــامـــزد دارم کَچــــــل ! گفتـــم : ببخشیــد خداحـــافظ
صداش که داشــت گوشی رو میـــذاشت و میگــفت : دیــوونه رو شنیــــدم خخخخخخخخخخخخ
تا یه ربــع فقط بلــند بلنــد میخنـــدیدم!!!
یه آدمـــه سالم دور و وَرمـــون نیـــس ... :پی
برچسبها: